Vanavond was er een extra vergadering van de commissie Ruimtelijke Ontwikkeling. Normaal gesproken vergaderen we een keer per maand maar deze keer mogen we maar liefst drie keer naar de raadszaal. Vorige week, vanavond dus en ook nog volgende week dinsdag. Het was vanavond niet echt “shocking”. Drie onderwerpen:

1. het opnemen van de mantelzorg in bestemmingsplannen,
2. het jaarverslag van de welstandscommissie en
3. een presentatie over een inventarisatie van het buitengebied.

Bij het eerste punt gaat het om het mogelijk maken van mantelzorg bij de eigen woning. Hiervoor zijn vaak bouwkundige aanpassingen nodig maar dit is soms in strijd met het bestemmingsplan. Het voorstel gaat er over om mantelzorg desondanks toch mogelijk te maken. Mijn fractie is hier voor maar zit wel met het probleem van de handhaving. Het gaat om een tijdelijke voorziening. Maar wat is tijdelijk? En wat is mantelzorg? En wat doe je met het bijgebouw als de mantelzorg niet meer wordt gegeven? Allemaal vragen waar het college ook mee zit. In een reactie geven ze aan achter het initiatief voorstel te staan maar juist op het punt van de handhaving nog haken en ogen te zien. Afgesproken is dat in de raad van volgende week donderdag een aangepast raadsvoorstel komt waar de juridische problemen in worden weggenomen. Dan het jaarverslag van de welstandscommissie. De gehele commissie was aanwezig en de voorzitter gaf een toelichting op het verslag. Ik ben in juni mee geweest op excursie met de commissie. Vele voorbeelden uit het verslag passeerden toen de revue. Toen werd me ook duidelijk hoe architecten soms inventief de grenzen van de kaders opzoeken. Deze kaders staan beschreven in de welstandsnota. De commissie doet ook een aantal aanbevelingen. Mijn fractie staat hier achter. Als laatste de inventarisatie van het buitengebied. Ede bestaat uit 32.000 hectare buitengebied. Hiervan is 20.000 hectare natuurgebied en 12.000 hectare agrarisch buitengebied. Daarnaast is er ook nog 10.000 hectare stedelijk gebied. Van de 107.000 inwoners wonen er 39.000 in de dorpen en 11.000 in het buitengebied. De inventarisatie is gedaan aan de hand van een enquête en door middel van locatie bezoek. Hiermee wordt een beeld gekregen van het buitengebied waarmee de nieuwe bestemmingsplannen kunnen worden gemaakt. Er deed zich ook nog een beschamend moment voor. Op de agenda stond een punt over het afwijzen van planschade van een ondernemer. Dit punt was al als hamerstuk afgekaart toen zeker een uur later de voorzitter er achter kwam dat er een inspreker op dit punt was. Deze inspreker kreeg nog wel de gelegenheid om dat te doen maar het waren natuurlijk parels voor de zwijnen. Het besluit was al gevallen. Weer een burger die zwaar teleurgesteld zal zijn in de gemeentelijke democratie. Overigens heb ik al vaker geschreven dat burgers veel te laat van zich laten horen. In een commissie vergadering zijn de kaarten meestal al geschud en dan heeft inspreken niet echt veel zin meer.

Na afloop van de commissie vergadering van zowel afgelopen maandag als dinsdag was er nog een besloten gedeelte. Ik heb daar om die reden ook niet over geschreven. Zoals ik ook niet schrijf over de voortgang met betrekking tot de benoeming van een nieuwe burgemeester. Zie mijn opmerking hierover in de log van 19 juni 2007. Er zijn diverse redenen om te kiezen voor beslotenheid. Het kan bijvoorbeeld gaan om de veiligheid van personen, of om de concurrentie positie van de gemeente of om de privacy als het om specifieke personen gaat. Maar omdat de gemeente deze week zelf een persbericht de deur uit deed over een van de onderwerpen uit het besloten gedeelte van de vergadering van dinsdag voel ik me vrij om er over te schrijven. Het gaat dan over de recreatieplas. Er hebben zich 8 partijen gemeld die graag zo’n plas willen aanleggen en exploiteren. Twee van hen zijn niet door de voorselectie gekomen en 1 heeft zich op het laatste moment om bedrijfseconomische redenen teruggetrokken. Dus zijn er nog 5 over. Eind oktober valt het besluit over wie de opdracht krijgt om de recreatieplas uit te voeren. De vraag lag voor of de gemeenteraad nog gekend wil worden voor dat het uiteindelijke besluit wordt genomen. Ik heb namens de fractie aangegeven dat wij dat wel willen omdat de 5 voorstellen nog al wat vragen opriepen. Bij twee van de vijf voorstellen ging het om een recreatieplas “met iets er bij” maar bij drie van de vijf kreeg ik de indruk dat de recreatieplas er een beetje bij hing en het meer ging om de aanleg van een villawijk of een bedrijven terrein. Hier wil ik graag zicht op houden voordat in oktober een besluit wordt genomen.

Ter gelegenheid van haar dertigjarig bestaan heeft de fietsersbond een tijd geleden voor haar leden een fietstocht door Ede georganiseerd langs knelpunten en lacunes in het fietsnetwerk. Vandaag midden in de ”Week van de vooruitgang” waarin aandacht wordt besteed aan het bevorderen van het fietsgebruik, heeft de bond de raadsleden uitgenodigd voor een verkort rondje. Dus ben ik weer eens op de fiets geklommen. Op onze tocht van 2 uur kwamen we langs 21 knelpunten. Teveel om hier allemaal op te sommen. Ik beperk me tot de volgende drie:

1. Fietspad aan de Marktstraat. Dit is eigenlijk gewoon een weg en met fiets suggestiestroken worden fietspaden en een wandelpad aangegeven. Maar onduidelijk is wat nu wandelpad is en wat fietspad.
2. Fietspad aan de Telefoon. Deze verhoogde fietspaden zijn met hun 1,50 meter aan de smalle kant waardoor naast elkaar fietsen of inhalen vrijwel onmogelijk is.
3. Rotonde aan de Hakselseweg. De rotonde is te klein opgezet. Zeker met het vele vrachtverkeer.

We kwamen op onze tocht ook nog langs station Ede-Wageningen en zagen daar de vele fietsen schots en scheef geparkeerd staan. Ondanks de uitbreiding van het aantal fietsenrekken driegt er nu toch weer een tekort. Al heeft dit er ook mee te maken dat mensen hun fiets niet al te ver van de ingang van het station willen stallen ook als er iets verderop, namelijk op het Besam terrein, nog plaatsen beschikbaar zijn.

Na de fietstocht snel terug naar het gemeentehuis. Daar was een informatiebijeenkomst over het parkeerbeleid in het centrum, over de MER Ede-Oost en over de aanpassingen aan de A12. Eerst maar het parkeren. In Ede valt het mee met de parkeerbehoefte. Eigenlijk is er alleen op zaterdag een tekort aan parkeerruimte. Deze is berekend op 100 plaatsen maar de spreker nuanceerde dit getal. Als je rond kijkt op zaterdag zie je nog veel plaatsen vrij. Ik kan dit uit eigen ervaring bevestigen. Er is een bezettingsgraad van 89%. Dat de berekeningen niet precies kloppen komt ook omdat mensen die in het centrum wonen zijn meegeteld voor de parkeerbehoefte ook als ze een eigen parkeergelegenheid hebben. Bijvoorbeeld op een woonerf. Het verhogen van het aanbod is dan een dure optie, want deze parkeerplaatsen dienen dan hooguit om de zaterdagpiek van maximaal zes uur lang op te vangen. Toch is het gemeentebestuur van plan om aan de Halte een nieuwe parkeergarage te bouwen. Ik heb al eerder in de raad aangegeven dat dit voor mijn fractie een brug te ver is. Maar als die garage er dan toch moet komen doe dan wat terug. Maak dan van de parkeerplaats aan de Burgemeester van Dijke plein een park. Het blik is dan van de weg en een stukje groen komt er voor in de plaats in het centrum. Maar wat je ook doet, het risico’s van ontevreden bezoekers is levensgroot. Verhoog je het aanbod zul je de parkeertarieven moeten verhogen om het geheel exploiteerbaar te maken. Verhoog je het aanbod niet dan moeten de mensen langer zoeken naar een vrije plaats. Er kwamen nog een aantal oplossingen langs om het parkeerprobleem in het centrum aan te pakken. En zoals verwacht heeft iedere oplossing weer zo zijn voordelen en nadelen. Over de MER voor Ede-oost werden we op de hoogte gesteld van de stand van zaken. Ik hoorde niet echt veel nieuws. In de raadsvergadering van februari of maart 2008 spreken we hier verder over. Als laatste kwam iemand van Rijkswaterstaat vertellen over de aanleg van de spitsstroken aan de A12. Spreker was naar eigen zeggen een techneut. In ieder geval klonk in zijn verhaal duidelijk door dat hij niet echt een dierenliefhebber is. Al die regels voor dieren zijn allemaal maar lastig voor hem. Zoveel werd wel duidelijk. Trots vertelde hij dat net voor 15 maart nog bomen zijn gekapt langs de A12. En 15 maart is van belang omdat na deze datum in verband met het nesten van vogels de bomen een tijd niet meer mogen worden gekapt. En dat betekent dus vertraging. Van zijn verhaal werd ik niet echt vrolijk van. Meer dan eens hoorde ik van deals die zijn gesloten met de gemeente. Zo mag Rijkswaterstaat op een stuk grond van de gemeente bouwen als zij ergens anders een salamanderplas aanlegt. En ook met de ondernemer van Cinemec was een deal gesloten. Als hij zorgt dat de geluidswal van de nog aan te leggen parkeergarage bij Cinemec ook dient als geluidswal komt er geen geluidsscherm. De ondernemer ontvangt dan zelfs een deel van het geld dat Rijkswaterstaat uitspaart omdat het een kortere geluidswal kan aanleggen. Helaas is het wel zo dat de ondernemer dit niet zomaar kan toezeggen omdat voor de bouw van de parkeergarage bij Cinemec het bestemmingsplan moet worden aangepast. Vorige week donderdag was hier nog een hoorcommissie over. Ik heb daar nog over geschreven in mijn weblog. En natuurlijk mag de ondernemer een inschatting maken dat de wijziging van het bestemmingsplan er wel doorkomt. Dat is het ondernemers risico dat hij neemt. En dat Rijkswaterstaat hierin meegaat moet zij ook helemaal zelf weten. Het risico van de ondernemer wordt dan ook het risico van Rijkswaterstaat. Maar dit kan dan vervolgens ook het risico van de gemeente worden. Immers als er geen geluidsscherm komt mag de A12 niet worden gebruikt. En dan heeft Ede een groot probleem. Zo worden de risico’s die de ondernemer neemt en die door Rijkswaterstaat worden overgenomen dus ook de risico’s voor Ede. Ik vroeg me daarom af hoeveel ruimte we het college moeten geven om nog in alle ernst onze controlerende taak te kunnen uitoefenen. Ik heb mijn ongerustheid hierover ook in een vraag verwoord. Lastig is dat de gemeente niet altijd partij is. Maar ik ga hier nog zeker iets meedoen. Na afloop van de bijeenkomst sprak ik nog met wethouder van der Pol. Hij gaf aan dat hij ook niet op de hoogte was van een aantal afspraken.

Vanochtend ben ik naar de leeskamer in het gemeentehuis gegaan om vertrouwelijke stukken over Cultura en het spreidingsplan van GSM/UMTS masten door te nemen. Binnenkort komen deze onderwerpen in de commissievergaderingen. In de tussentijd ook nog gesproken met griffier Gerrit over het betrekken van de inwoners bij de besluitvorming. We kwamen tot de conclusie dat hierbij het managen van de verwachting een essentiële rol speelt. Maar juist dit is nog niet zo eenvoudig. En wanneer speel je in op de verwachting? Doe je dat aan het begin van het besluitvormingsproces als er nog veel vaag is of doe je dat aan het eind als al veel bekend is maar dus ook al veel besluiten zijn genomen?

Aan het einde van de middag zat ik weer op het gemeentehuis omdat de hoorcommissie bestemmingsplannen een openbare bijeenkomst had. Een onderwerp namelijk Valley Centre, en een zestal insprekers. Soms voor zichzelf maar meestal namens een grote groep verontruste bewoners. De meeste vragen gingen over het ontsluiten van het gebied. Bewoners zijn bang dat het extra verkeer veroorzaakt door de evenementen bij Cinemec tot files zullen leiden op de Willy Brandtlaan. Voor hen worden al veel problemen opgelost als de busbaan naar de A12 wordt opengesteld voor het personen vervoer. Dan sluis je het verkeer op de snelst mogelijke manier weg. Maar tot nu toe ligt dit gevoelig. Een voor mij verrassende zienswijze kwam van een landbouwer in de buurt. Hij was bang dat hij door de komst van Valley Centre in de toekomst minder gemakkelijk kan uitbreiden. Immers bij uitbreidingen in landbouwgebieden wordt sterk gekeken naar zogehete geurcirkels. Buiten een bepaalde straal mag de omgeving geen last hebben van een boerenbedrijf. Op dit moment voldoet de boer hier aan maar hoe zit het als zo dichtbij een evenementenhal komt? Daarbij komt dat er al bijna een jaar een aanvraag van de landbouwer loopt voor het uitbreiden van zijn bedrijf. Tot op heden is deze aanvraag nog niet gehonoreerd. Vaag in het hele plan is het gebruik van artikel 19, zeg maar de noodprocedure, door het college. Als raadslid krijg je het gevoel dat je bij veelvuldig gebruik van artikel 19 niet echt de vinger aan de pols kan houden. Immers artikel 19 zaken kan het college autonoom afhandelen. Ze hoeft de raad dus niet vooraf te informeren laat staan te consulteren.